Willem den Broeder ontwerpt etiket Vriendenfles 2020 voor het Jenevermuseum Schiedam

Interview en Foto’s: Theo Reyman

De Kunstcommissie van de vereniging Vrienden van het Jenevermuseum nodigt jaarlijks een Schiedamse kunstenaar uit om een etiket te ontwerpen. De ervaring leert dat de benaderde kunstenaar nooit ‘nee’ zegt. Integendeel; de man of vrouw vindt het een eer en gaat vervolgens enthousiast aan de slag. Dat geldt ook voor Willem den Broeder, die zijn atelier aan huis heeft in de wijk Spaland. Hier vertelt hij zijn verhaal.
​

Radars en liften
“Ik heb heel mijn leven in Schiedam gewoond. Mijn loopbaan ben ik begonnen als elektricien. Vervolgens heb ik in de radars gezeten. Toen was ik altijd onderweg, want die schepen komen en gaan overal. Na een reorganisatie werd ik liftmonteur en dat heb ik 25 jaar gedaan, totdat ik last mijn van gezondheid kreeg en werd afgekeurd. 
 
In 1995 belandde ik door een vervelende gebeurtenis in het Franciscus Gasthuis. Van de ene dag op de andere ging er een deurtje bij mij open. Ik begon te tekenen en schilderen. En in ’98 had ik mijn eerste expositie in het Oogziekenhuis. Ik tekende en schilderde zo veel ogen…Mijn werk was vanaf het begin surrealistisch. Ik weet niet hoe dat komt, want ik had nog nooit kennis gemaakt met bekende kunstenaars van die stroming zoals Dali en Breton. 
 
Vóór 1995 had ik geen interesse in kunst. Ik bezocht nooit musea. Later – toen ik ‘het licht’ had gezien – heb ik opleidingen gevolgd in kunstgeschiedenis en etstechniek. Inmiddels werk ik 25 jaar als kunstenaar. Het is zo dat ik altijd zonder plan werk. Ik begin gewoon en er komt wat. Ik hoef niet na te denken en er ontstaan herkenbare lijnen. 
Ik zie iets en dan moet ik er richting aan geven. Dan wil ik er iets anders van maken. Ik heb mijn eigen manier van doen en wil niet dat er iemand zegt; die lijn kan je beter rechtsaf doen. Linksaf wil ik ‘m hebben. Als kunstenaar ben ik individualist….
​